Blog

Enterprise architecture should not be an isolated discipline. Architects cannot achieve their professional goals without the assistance of other disciplines, and vice versa. Moreover, smooth collaboration between the essential management disciplines is vital for any organisation to effectively pursue its ambitions, and enterprise architecture is to play a central role in this mechanism. In this blog I will explain this role of enterprise architecture.

Agile is a new way of working that has been adopted by a lot of organizations. It seems to provide an answer to a lot of issues that software development has been facing for decades. The role of architecture in the context of Agile has been a subject of debate for a number of years, where Agile proponents position architecture as a “Big Design Up Front” that contradicts with the Agile philosophy. Meanwhile, enterprise architecture has developed itself as an important instrument for translating strategy into operations. Are these two approaches inherently conflicting or can you blend them? That is what this blog provides more insight to.

In een eerdere blog legde ik uit hoe het classificeren van informatiesystemen naar levensduur een effectieve methode kan zijn om te bepalen hoe en waar investeringen in systemen het beste tot hun recht komen. In deze blog licht ik een andere classificatie van informatiesystemen toe waarmee architecten meer grip kunnen krijgen op ontwikkelingen. Die classificatie is gebaseerd op het type functie dat een informatiesysteem biedt. Als je er goed over nadenkt, zijn er maar vier soorten systemen.

Lego is een veel gebruikte metafoor binnen de ICT sector en uiteraard ook binnen het enterprise-architectuur vakgebied. Systemen, IT landschappen, architecturen, etc. moeten vooral modulair opgebouwd zijn zoals Lego dat is. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in dit filmpje van Gerben Wierda over de noodzaak van enterprise-architectuur.

Er is een toenemende aandacht voor data. Big Data is daarvan een concrete manifestatie, maar tevens slechts een topje van de ijsberg. In het algemeen is er een toenemende hoeveelheid data, zowel binnen organisaties als in de buitenwereld. Digitalisering is daarbij een belangrijke katalysator; door het automatiseren van processen en het digitaal maken van gegevensstromen zijn steeds meer gegevens digital-born.

Wie met kennis werkt, komt vroeg of laat voor de vraag te staan hoe die kennis te ontsluiten, teneinde die te delen met collega's, ketenpartners of desnoods de hele wereld. Er blijkt een groeimodel te zijn waarlangs het delen of publiceren van kennis evolueert. Wie weet hoe dit groeimodel werkt, kan bij het ontsluiten van kennis anticiperen op toekomstige wensen. En wie kan anticiperen, kan problemen voorkomen. En zich veel geld besparen.

ArchiMate is one of the best things that have happened in enterprise architecture. This modelling standard helps enterprise architects understand each other. It is rapidly becoming the international standard for architecture modelling. Although it is well thought out, ArchiMate has its limitations like anything else designed by mankind. Let's have a look at three limitations I frequently encounter and workarounds that I use to deal with them.

Eén van de belangrijkste onderscheidende kerncompetenties van een ICT architect is creativiteit. Ik las een boek over creativiteit “De creatiespiraal” (http://www.decreatiespiraal.nl/) van Marinus Knoope (met dank aan overbuurman Klaas, die mij hierop wees en zijn exemplaar uitleende!). Dit sprak mij aan omdat ik in mijn dagelijkse werk ook continu bezig ben met deze creatiespiraal: het omzetten van behoeften naar de realisatie van IT oplossingen. In deze blog beschrijf ik de twaalf stappen die daarbij doorlopen worden en nodig ik de lezer uit om deze creatiespiraal ook eens toe te passen op eigen werkzaamheden.

Gegevens zijn de basis voor processen en het is dan ook belangrijk dat mensen kunnen beschikken over alle gegevens die relevant zijn om hun werk uit te voren. De kwaliteit van de gegevens dient daarbij aan te sluiten bij de eisen die worden gesteld vanuit het proces. In de praktijk blijkt de informatievoorziening van organisaties onvoldoende op orde om de noodzakelijke gegevens en/of gegevenskwaliteit te leveren. In dit blog item kijk ik naar een aantal oorzaken en positioneer ik datavirtualisatie als een mogelijke oplossingsrichting.

Ook tijdens het afgelopen LAC kwam de vergelijking met de ‘echte’ architecten en hun architectuur weer veelvuldig ter sprake. Marlies van Steenbergen deed al story-tellend verslag van haar verbouwing en de rol die de door ingehuurde architect speelde. Chris Potts deed in zijn keynote verslag van zijn ervaringen met een scandinavisch architectenbureau. Ook Jan Truijens ging in op de vergelijking tussen beide vormen van architectuur maar hij ging ook met name in op de redenen waarom de vergelijking mank gaat. Zo liet hij een paar voorbeelden zien van gerealiseerde architectuur waarbij het gebouw als zeer mooi wordt ervaren maar de gebruikers absoluut niet tevreden zijn.